සත් සමුදුරේ 300 වන ලිපිය සමග බ්ලොග්කරණයට පිවිසෙන්නට බලාපොරොත්තුවන අයට උපදෙස් කිහිපයක්...

මාතෘකාවේ විදයට මේ සත් සමුදුර බ්ලොග් අඩවියේ 300 වන ලිපියයි. හැමදාම කඩයිමක් පහුකරන අවස්ථාවකම කියනවා වගේම ඔබගේ වටිනා සහයෙන් ඉදිරියට යාමෙන් ලබන්න පුළුවන් වූ සතුටක් තමයි මෙය. 

කොහොමවුනත් මේ වගේ කඩයිමක් ගැන කියන හෝ සත් සමුදුර බ්ලොග් අඩවිය ගැන යමක් කියන කොට ලබන අමිහිරි අත්දැකීම ලැබුවත් කමක් නැහැ කියල හිතල තමයි මේ ලිපිය ලියන්නේ. ඒ අමිහිරි අත්දැකීම මොකක්ද කියනවා නම්, මොකක් හරි විශයක් ගැන, විශේෂයෙන් යම් පින්තූරයක් පළ කළොත් වැල නොකැඩී එන පිරිස මේ අඩවිය ගැනම කියන ලිපියකට නොඑන එක ගැන නම් කණගාටුවක් තිබෙනවා. ඒත් බ්ලොග් අවකාශයේ මේ වගේ සැතපුම් කනුවක් පහුකරපු බ්ලොග් අඩවි තිබෙන්නේ අත‍ලොස්සක් සහ සාමාන්‍යයෙන් අධ්‍යාපනික පැත්තට නැඹුරු බ්ලොග් අඩවි අතුරින් සාපේක්‍ෂව වැඩි පාඨක පිරිසක් පැමිණෙන බ්ලොග් අඩවියක් නිසාත් බ්ලොග්කරණයට යම් වැදගත් තොරතුරු කිහිපයක්ද සමගින් මෙවන් ලිපියක් ලියන්නට සිතුනා.

හැමදාම කියනවා වගේ බ්ලොග් ලියන්නවත්, බ්ලොග් ලියල මෙතරම් දුරක් එන්නවත් කවදාවත් හිතුවේ නැහැ. මේ කියන්නේ අවංකවමයි. කොහොමවුනත් අපි වැඩිය හිතන්නේ නැතුව අතගහන සමහර දේවල් අපි බලාපොරොත්තුවුනාටත් වඩා සාර්ථකව සිදුකරගෙන යන්න පුළුවන් කියන එක මම නම් ජීවිතයේ කිහිප අවස්ථාවකම ලබපු අත්දැකීමක්. සාමාන්‍යයෙන්ම නම් යමක් කරනකොට ඉලක්කයක්, අරමුණක්, සැලැස්මක් තිබීම හොදයි කියලා කියනවා. ඒකත් සම්පූර්ණයෙන් ඇත්ත. හැබැයි සමහර ‍‍දේවල් වලට ඒ සිද්ධාන්තයට පටහැනිව සාර්ථක වෙන්න හැකියාව ලැබෙන බවත් අමතක කළ යුතු නැහැ. සමහරවිට සැලසුම් හදලා, ඉලක්ක අටවලා සිතෙන් චිත්තරූප මවාගෙන ඒ දේවල් කරන එක සිහින ලෝකයේ සිට බැළුවට ප්‍රායෝගිකව වෙලත් නැහැ. ඒවගේම හිත හිත ඉන්න කාලය වැයකරනකොට මානසිකවම වෙහෙසට පත්වෙලා ඉලක්කය ලගාවීම කෙසේවෙතත් සමහර වෙලාවට වැඩේ ආරම්භ කරන්නෙත් නැතුව පැත්තකට දාන එක තමයි වෙන්නේ. ඒකනේ කතාවක් තිබෙන‍්නේ වැඩක් කරන එක නෙමෙයි අමාරු ඒක පටන් ගන්න එකයි අමාරු කියන එක. ඒක නම් මමත් අත්විදල තිබෙන දෙයක්. උදාහරණයක් විදියට සමහර ලිපි ලියන්න පස්මහ බැළුම් බල බල හිත හිත ඉදල ලියන්න ගියාම අර තිබුන බැරෑරුම් බව මොනවත් නැහැ. ඒවගේම සමහර ලිපි මොනවත් හිතන්නේ නැතුව හිතුන ගමන්ම ලියලා තිබෙනවා. ඒ වගේම සාර්ථක ප්‍රතිචාරත් ලබලා තිබෙනවා.

ඒ වගේම තමන් ලියන දේ ගැන විශ්වාසයක් තබන්න. ඒවගේම එයට පසුව ලැබෙන ප්‍රතිචාරයට තමන්ට පිළිතුරු දෙන්න හැකියාවත් තියෙන එක හොදයි. ඒ එක්කම තමන්ගේ අඩවියේ ලිපි වැඩි දෙනෙකු බලන එක හොදයි කියන එක බලාපොරොත්තුවේ ඉන්න. තමන් යමක් පළ කරල ඒක බැළුවත් එකයි නැතත් එකයි කියල ඉන්න එක තේරුමක් නැති දෙයක්. මොකද අපි බ්ලොග් ලියන්නේ බහුතරයකට ඒක කියවන්න ලබා දෙන්න බව බොරුවක් නෙමෙයිනේ. තමන්ට විතරක් බලාගන්න ඕන නම් දිනපොතක ලියල තියා ගන්න එක හරි යාළුවන්නට තමන්ගේ හිතමිතුරන්ට විතරක් බලන්න දෙන්න නම් කොල කෑල්ලක ලියල මෙන්න මේක කැමති නම් බලන්න කියන එකයි බ්ලොග් ලියන එකයි දෙකක්. තමන් සාර්ථකව ලිපියක් ලියන එක, ඒකට ගැලපෙන ආකර්ශනය දිනාගන්න මාතෘකාවක් ලබාදෙන එක, ලිපිය පළ කරාට පසුව තමන්ට පුළුවන් අවස්ථාවල එයට යම් පබ්ලිසිටියක් ලබා ගැනීමටත් නැඹුරුවෙන ‍එකේ පාඩුවක් නැහැ. 

විශේෂයෙන් මාතෘකාව ගැන සැලකිලිමත් වෙන්න. මමත් ගොඩක් මහන්සිවෙලා ලියපු ලිපි කිහිපයකටම යොදපු මාතෘකාව එතරම් "ශක්තිමත්" හා "කැපී පෙනුන" නැති නිසා ලැබුන ප්‍රතිචාරය අඩුබව අත්දැකීමෙන්ම දන්නා කෙනෙක්. මම ඕනනම් උදාහරණයක් විදියට එහෙම ලිපි දෙකක් ගැන කියන්නම්. එකක් තමයි මොහොමඩ් අලි ගැන ලියපු ලිපිය. ඒකට මම යෙදුවේ මොහොමඩ් අලි පිළිබදව නිරතුරුවම කියවෙන  "Float like a Butterfly, Sting like a Bee" කියන පාඨය නමුත් ඒක එතරම් සාර්ථක මාතාකාවක් වුනේ නැහැ. ඒ වගේම ලියනාඩෝ සම්බන්ධයෙන් ලියපු අති දීර්ඝතම ලිපියක් වන ඔහු පුනරුදයේ මිනිසායි, එහෙමත් නැත්නම් විශ්වයේ මිනිසායි, කවුරුදු ඔහු? කියන මාතෘකාවත් එතරම් සාර්ථකත්වයක් ලිපිය පළ කළාට පසුව ලැබුන ප්‍රතිඵලයෙන් දුටුවේ නැහැ. ඒනිසා මාතෘකාව ගැලපෙන හොද එකක් වීම වැදගත්.

තවදෙයක් තමයි බ්ලොග්කරණයට ආව ගමන්ම සාර්ථකව ප්‍රතිචාර ලබන පිරිස අඩුයි. ටික කාලයක් ගියාම මේ ක්‍ෂෙත්‍රයේ රැදී සිටින්නටත් පුළුවන් නම් ධනාත්මක ප්‍රතිඵල කරා ලගා වෙන්න පුළුවන්. හැබැයි එහෙම ලගා වුනායින් පසුව ඒක දිගටම තබාගන්න නම් හැකි සෑම වෙලාවකම ලිපි පළ කරන්න ඕන. මමත් අත්දැකීමෙන් දන්නා නිසයි කියන්නේ. ටික කාලයක් හොදට කරල අතහැරල දාල ආපසු මේවා ලියන්න එන කොට යම් පාඨකයන් පිරිසක් අපෙන් ගිලිහිලා ගිහින් තිබෙන්න පුළුවන්. අපේ රටේ තියෙන තත්ත්වය උඩු තමන්ගේ රැකියාව, අධ්‍යාපනය, ගෙදරදොර කටයුතු එක්ක කම්පියුටරේ ඉස්සරහට වෙලා බ්ලොග් ලිය ලිය ඉන්නව කියන එක යථාර්ථයක් නෙමෙයි. හැබැයි අඩුම තරමින් සතියට ලිපි දෙකක් හෝ තුනක්වත් පළ කරන්න හැකියාවක් තිබෙනවා නම් හොදයි. මොකද බ්ලොග්කරණය කියන්නේ නිරතුරුවම ලිවිය යුතු දෙයක් සාමාන්‍ය වෙබ් අඩවියක් වගේ එකම තොරතුර දීර්ඝ කාලයක් පැවතීම ගැලපෙන දෙයක් නෙමෙයි.

තව දෙයක් තමයි අවශ්‍ය අවස්ථාවල පින්තූර භාවිතයත් ලිපියේ වටිනාකම තවත් වැඩි කරාවි.

ඒ වගේම දීර්ඝ ලිපි ඇතැම් විට කොටස් වශයෙන් ලියන්න වෙනවා. හැබැයි පුළුවන් නම් ලිපිය එක කොටසකට හෝ අවම කොටස් ගණනකට සීමා කරගන්න. එහෙම කොටස් වශයෙන් පළ කරනවා නම් එක් දිනයක එක් කොටස වශයෙන් පළ කරන්න. හැම කොටසම එක දවසේ පළ කිරීමෙන් ඇති වන ප්‍රතිඵලය ඍනාත්මකයි. මම අත්දැකීමෙන් එය විදලා තිබෙන නිසයි කියනනේ. මෙහි පළ කළ ගුලාග් කදවුරු ගැන ලිපියේදී එය අත්වින්දා.

බ්ලොග්කරණය ගැන නම් කියන්න තිබෙන කරුණු එමටයි. ඒ හැම එකක්ම කියන්න අසීරුවුනත් මට නම් බ්ලොග්කරණය නිසා දන්නා දේවල් ක්‍රමානුකූලව පෙලගස්වා ගැනීමට, අමතකව තිබූ කුඩා කරුණු මතකයට නගා ගැනීමට හා ඒවා තවත් දියුණු කරගැනීමට, දැනුම යාවත්කාලීන කරගැනීමට, නොදන්‍නා දේවල් දැනගැනීමට, යම් යම් දේවල් පිළිබදව තර්කානුකූලබව වැඩිකරගැනීමටත් ඉවහල්වුනා. ඔබටත් මෙම ලිපියේ කරුණු ඇතැම්විට ප්‍රයෝජනවත් වේවි. ඒවගේම බ්ලොග්කරණයේ යෙදෙන, යෙදීමට බලාපොරොත්තුවෙන අයටත් මෙන්න මේ වෙබ් අඩවියේ තිබෙන කරුණුත් ප්‍රයෝජනයක් වේවි කියන එකත් පවසමින් ලිපිය අවසන් කරන්නම්. ඉදිරියේදිත් ඉඩක් ලැබෙන අවස්ථාවක බ්ලොග්කරණයේ අත්දැකීම් තුලින් ඔබටත් යමක් ලබාදීමට අමතක කරන්නේ නැහැ...

105 Tips To Make Your Blog Rock

ස්තූතියි!