සුන්දර ටජ් මහලේ නොදත් තතු - තෙවන කොටස



(වසා ඇති කාමරයක සීල් ඉවත කර
ඇතුල් වූ පසු ගන්නා ලද ඇතුලත සේයා රූපයක් - 1)



පළමු කොටසට ප්‍රවේශය - http://sathsamudura.blogspot.com/2011/01/blog-post_26.html
දෙවන කොටසට ප්‍රවේශය - http://sathsamudura.blogspot.com/2011/01/blog-post_5875.html

 එසේම සාජෙහාන් රජුගේ කාලයේ සිට මේ දක්වාම ටජ්මහලේ කාමර 22 ක දොරටු ගඩොල් බැද, හුණු කපරාරු කර සීල් තබා ඇත. මේවායේ බිත්තිමත හා සිවිලිමේ තවමත් හින්දු ආගමට අදාල සිතුවම් සහ කැටයම් තිබෙන බවද P. N. Oak මහතාක  සදහන් කරයි.

එසේම මෙම කාමර වල පැත්තකින් අඩි 300 ක් පමණ දිග සහ අඩි 12 ක් පමණ පළල කොරිඩෝවක් ඇති බව පවසන ඔහු ඒවායේ දොරවල්ද සීල් තබා ඇතිබව පවසයි. කෙසේ වෙතත් මෙම දොරවල් වරින් වර සීල් ඉවත් කර විවෘත කර, නැවත සීල් තබා ඇත. 1934 වසරේදී දිල්ලිණයේ විසූ පුද්ගලයෙකු මෙලෙස විවෘත කර තිබූ දොරක් තුලින් එබිකම් කල විට ඔහු භීතියට පත්වන ආකාරයේ අතිවිශාල ශාලාවක් එතුලින් දැක ඇත. එහි එකගොඩකට දමා තිබූ ප්‍රතිමා රාශියක්, ශිව දෙවියන්ගේ විවිද සිතුවම්, සංස්කෘත ශිලා ලේඛණ ආදිය තිබී ඇත.



( පහත දැක්වෙන්නේ ද එවැනිම වසා ඇති කාමරයක සීල් ඉවත කර ඇතුල් වූ පසු ගන්නා ලද ඇතුලත සේයා රූ කිහිපයකි)

එසේම යමුනා ගංඟාව පැත්තේ පිහිටි මෙම සීල් කර ඇති කාමර 22 හි ඇති සුලං ගලා ඒමට සකසා ඇති විශාල කවුළු නොසැලකිලිමත් ලෙස ගඩොල් වලින් පමණක් වසා, කපරාරු‍ නොකර අවලස්සන ලෙස තිබෙන්නට හැරීමෙන්ද සාජෙහාන් ගේ නිර්මාණශීලිත්වය පිළිබදව සැක ඇතිවන අතරම තමන් විසින්ම මෙය ඉදිකරානම් මෙතරම් නොසැලකිලිමත් ලෙස සහ භාහිර පුද්ගලයන්ට ප්‍රවේශ වීමට නොහැකි වන සේ සීල් තබා අවහිරකරන්නේමන්ද? යන්නද උභ‍තෝකෝටික ගැටළුවකි.

(මෙම සැලසුම් පිටපත වසා බිම්මහලේ වසා ඇති කාමර 22 දැක්වේ මෙම කාමර 1902 දී සොයා ගන්නා ලද අතර, 1982 දී ගදී සිවිල් ඉංජිනේරුවකු වන V. S. Godbole මහතාට කලින් අවසර ලබා
මෙම කාමර තුලට ප්‍රවිශ්ඨ වීමේ අවස්ථාවලැබී ඇත)

 (අවිධිමත් ලෙස වසා ඇති විශාල හුලං කවුළු)

මෙම සීල් තබා ඇති ස්ථාන වල ඇති හින්දු සිතුවම් වලට අමතරව ටජ්මහලේ සුවිශාල බිත්තිමත සැඟවී තවත් සිතුවම් තිබෙන බවට අත්දැකීම් ඇත. 1959 සිට 1962 දක්වා අග්රාතවේ පුරාවිද්යාම සුපිරින්ටෙන්ඩන්ට්වරයා වූ S.R. Rao මහතා විසින් ටජ්මහල මධ්යශයේ පිහිටි අටශ්ර‍ක මැදිරයේ බිත්තියක තිබූ ගැඹුරු ඉරිතැලිමක් පිළිසකර කරන්නට කටයුතු කර ඇත. එම ඉරි තැලීමේ ස්වභාවය අධ්ය්යනය කිරීම සදහා බිත්තියේ මතුපිට කොටසක් ගලවා ඇති අතර, එතුලින් සාජෙහාන් රජු නියමයෙන් සඟවා තිබූ සිතුවම් නිරාවරණය වී ඇත. (බොහෝවට මෙම කරුණ, මෙම ලිපියේ මම මුලින්ම පැවසූ පුවත් පත් ලිපියේ සදහන් කල කොටසට හේතුපාදක වන්නට ඇතැයි සිතේ).

(පහතින් දැක්වෙන්නේද වසා ඇති කාමරයක සිවිලිමේ ඇති සේයාරුවකි)

එසේම සාජෙහාන් හ‍ට මෝගල් අධිරාජ්‍ය හිමිවී වසර දෙකක් හෝ තුනක් ඇතුලත මුම්ටාස් බිසව මිය ගියා යැයි පැවසෙන අතරම, එම කාල වකවානුව වන විට ඔහුට සිය බලය තහවුරු කර ගැනුමට සංග්‍රාම රාශියක් කිරීමට සිදුවුනි නම් ටජ්මහල් බදු විශාල මැදුරක් තැනවීමට අවශ්‍ය තරම් ධනයක් කිසිසේත්ම තිබිය නොහැකි බවද තර්කයකි.

එමෙන්ම 1973 වසරේ මුල් භාගයේ ටජ්මහල ඉදිරිපිට ඇති ජල බුබුල කැනීමකට ලක් කිරීමට සිදුවූ අතර, එම ජල බුබුලට අඩි 6 ක් පමණ යටින් පිහිටි තවත් ජල බුබුලක් මතුවී තිබේ.

ටජ්මහල පිහිටි යමුනා නදී තෙරෙහි අනිත් පස ඉවුරෙහි හින්දු ආදාහණාගාර, තවත් මාලිගාකිහිපයක්, ශිව දේවාල සහ පැරණි පූජනීය ස්නානය කරන තැන් ආදිය දැකිය හැකිය. එය සැලකිල්ලට ගතහොත් සාජෙහාන් රජු ටජ්මහල ඉදිකරේ නම් මෙවැනි හින්දු ආගම හා බද්ධ වන ස්ථාන තවදුරටත් තබා ගනීදැයි? තවත් ගැටළුවකි. 

සිව්වන කොටසින් හමුවෙමු - http://sathsamudura.blogspot.com/2011/01/blog-post_1967.html